humus

Hummus (of humus) is een puree op basis van kikkererwten en andere ingrediënten. meestal gegeten met Marokkaans brood, maar Humus is ook het traag afbreekbare deel van de organische stof in de bodem en wordt gevormd door de ontbinding van plantaardig en dierlijk materiaal.

Zojuist heb ik ‘de geheimen van een vruchtbare bodem’ gelezen. Het toverwoord is: humus !!! Een recensie van het boek kun je lezen op: 

http://gevoelvoorhumus.nl/2012/03/26/recensie-de-geheimen-van-een-vruchtbare-bodem-van-erhard-hennig/ (zo mooi kan ik het niet schrijven).

Afgelopen weekend stond helemaal in het teken van humus. Ik volgde een cursus humisme (gevoel voor humus)  in Tilburg. Deze gratis cursus wordt gegeven door Marc Siepman (http://gevoelvoorhumus.nl/2013/01/18/humist-worden-gratis-cursus-humisme/). Met 14 andere belangstellenden heb ik heel veel info opgenomen. Ik dacht dat ik al aardig wat wist over compost, bodemleven en mulchen. Maar ik ben toch weer wakkerder geworden en heb veel nieuwe termen horen langskomen, zoals: immobiliteit, exudaten, eutrofiëring, nitrificatie, mull, bruine moder, zwarte moder en mor.

Het belangrijkste wat me bij is gebleven: voedt het bodemleven ipv de plant (het bodemleven voedt de plant). Dat betekent organische stof aan de bodem toevoegen (compost kan hierbij een starter zijn). De grond bedekt houden met mulch of beplanting. Bij kale grond spoelen voedingsstoffen nl. uit of verdwijnen door vervluchtiging. Organisch materiaal stimuleert het bodemleven en houdt voedingsstoffen, water en lucht in de grond vast.

Ook heb ik geleerd, dat je verschillende soorten compost kan maken; speciaal voor éénjarigen (bloemen en groente) of voor meerjarigen (o.a. struiken en bomen). Zo kun je het bodemleven (meer bacteriën of meer schimmels) en de pH ‘sturen’.