Paarse morgenster of haverwortel
31 oktober 2017
Veldsla
16 november 2017
Snijbiet (rode)
Beta vulgaris subsp. is een 2-jarig bladgewas uit de amarantenfamilie (o.a. quinoa, spinazie en bietjes). Het blad en de bladsteel wordt als groente gegeten. De smaak komt overeen met spinazie, maar dan zachter (er zit geen oxaalzuur in).
Behalve rode, bestaat er ook groene, witte, gele, roze (zgn. regenboog) snijbiet. Je kunt snijbiet koken (als spinazie en andijvie), maar ook stoven of roerbakken, of in salades, pasta’s, hartige taarten en sarma (rolletjes), een veelzijdige groente dus.
In snijbietblad zitten bijzonder veel mineralen (calcium fosfor, ijzer,kalium en magnesium) en vitaminen ( A, B, C en K); deze bevorderen de botgroei.
Snijbiet werd zowel door Grieken als Romeinen gebruikt als medicijn. In de Middeleeuwen was deze grootbladige groente bekend als medicijn voor ziekten die te maken hadden met het bloed en de spijsvertering. Een ander middel waarvoor snijbiet werd geadviseerd is het tegengaan van de ademlucht na het eten van knoflook.
Snijbiet kun je het beste in maart en april ter plaatse (in de volle grond, op een zonnige of halfschaduw plek) zaaien. Soms wordt nog in juli en augustus gezaaid voor een late oogst. De rij-afstand is 30 cm en in de rij is de plantafstand 30 cm. Als de plant 30 – 40 cm hoog is kun je de buitenste bladen oogsten. Er kan tot de vorst aantreedt worden geoogst.
In het tweede jaar gaat snijbiet bloeien en zaden vormen, de plant zaait zichzelf uit. De zaden van snijbiet zijn eigenlijk de vruchtjes van de plant, ze worden vruchtkluwen genoemd. Elke vruchtkluwe bestaat uit een kurkachtig grof bolletje dat meestal 2 tot 4 zaden bevat. Uit een zaadkluwe kunnen meerdere plantjes komen, dus uitdunnen wordt aangeraden.
http://www.tuinjoop.com/product/slangekruid-echium-vulgare/
