Zondagochtend Empelse Waard

Zondagochtend 17 september kwart over zes loop ik nog in het donker op de Empelse dijk. Het is niet helemaal stil, op de achtergrond hoor ik de auto’s op de A2. Wilde eenden beginnen te kwaken, een haan kraait en ook de meerkoet laat zich horen. Verderop ook andere vogelgeluiden, die ik helaas niet herken. Ik vraag me af of de vogels in de herfst anders fluiten dan in de lente, of zijn er al wintergasten. De Canadese ganzen en de blauwe reiger (skaak) worden wakker, terwijl de Empelse waard nog bedekt is met een witte laag nevel. Na het monument loop ik de dijk af, konijntjes rennen weg. Nog meer vogels worden wakker, o.a. zwarte kraai, groene specht, houtduif en ijsvogel. Bij de stapstenen veel beweging in het water van vissen en verderop zie ik een plek waar de bever vaker komt. Niet alle stapstenen liggen boven water, ik durf er niet overheen en loop weer over de dijk terug, tot waar je het gebied wel in kan. In de plas zwemmen 3 families; krakeend, kuifeend en fuut met best al grote jongen. De reiger hoger op een tak overziet het en poetst zijn veren. Ik neem even theepauze bij een grote wilg in het zonnetje en blijf de families bekijken. Hierna pluk ik watermunt om hydrolaat van te maken; mijn schoenen, sokken en onderkant broek zijn inmiddels kleddernat. Hoog tijd om eens goede kaplaarzen aan te schaffen. De oeverzwaluwen zijn allang naar het zuiden, puttertjes vliegen nog wel rond bij de distels op zoek naar zaadjes en ik meen al kramsvogels te horen, die op de donkerrode meidoornbessen afkomen. Racefietsers op de dijk, klokgelui vanaf de overkant, vissers in een bootje, trein over de spoorbrug en een binnenvaarschip vaart langzaam voorbij; Gelderland en Brabant worden wakker. Aan de overkant een kudde Canadese ganzen, een grote bonte specht vliegt van boom naar boom, een waterhoentje rent verschrikt weg over het water en 2 knobbelzwanen doen het wat rustiger aan. Een mooi begin van de dag.